Enkele jaren geleden spraken we eigenlijk nog nauwelijks over microplastics. Niet alleen waren deze super kleine plastic deeltjes op dat ogenblik nog relatief onbekend, daarnaast konden we ons toen ook nog niet voorstellen dat ze een belangrijke impact zouden kunnen hebben op het leven van mens en dier. Tegenwoordig is dat anders en worden er steeds meer onderzoeken naar deze kleine plastic deeltjes uitgevoerd. Een belangrijke vraag die in eerste instantie moet worden beantwoord is “hoe ontstaan microplastics?” Pas op het ogenblik dat we weten hoe ze precies ontstaan is het mogelijk om toe te werken naar oplossingen om de hoeveelheid aan microplastics in het milieu te kunnen inperken. Wil jij ook graag meer ontdekken over het ontstaan van microplastics? Dat kan hier op deze pagina!
Twee verschillende soorten microplastics
Van microplastics is ondertussen wel bekend dat ze zeer kleine stukjes plastic zijn die in de praktijk vaak minder dan 5 millimeter groot zijn. Wat veel mensen niet weten is dat we deze kleine stukjes plastic kunnen indelen in twee verschillende categorieën of hoofdcategorieën. Dit gebeurt op basis van hun bron. Het gaat hierbij om:
-
Primaire microplastics;
-
Secundaire microplastics.
Voor de primaire microplastics geldt dat ze als kleine deeltjes in het milieu terechtkomen. Bovendien zouden de primaire microplastics tussen de 15 en 31 procent vertegenwoordigen van de microplastics die in de oceanen zijn terug te vinden. De belangrijkste bronnen die zorgen voor het ontstaan van de microplastics zijn de volgende:
-
Het wassen van synthetische kledingstukken;
-
De slijtage van (auto)banden;
-
Het opzettelijk toevoegen van microplastics aan bepaalde producten.
Voor de secundaire microplastics geldt dat ze afkomstig zijn van degradatie van grotere plastic voorwerpen. Het kan hierbij dan onder meer gaan om plastic zakken, maar ook om flessen of visnetten. Naar verwachting zijn deze microplastics in totaliteit goed voor zo'n 69 tot 81 procent van alle microplastics die in de oceanen zijn terug te vinden.
Soms bewust toegevoegd aan producten
De algemene verwachting bestaat nog steeds dat microplastics altijd onopzettelijk in producten terechtkomen. Dat is vaak inderdaad het geval, maar zeker niet altijd. Neem nu bijvoorbeeld de populaire scrubs. Deze verzorgingsproducten zijn bedoeld om oude huidcellen te verwijderen. De microplastics die deel uitmaken van deze verzorgingsproducten doen dan eigenlijk dienst als een soort van schuurpapier. De deeltjes zijn in vergelijking met de kleine stukjes microplastic uit andere producten zo groot dat ze perfect gevoeld kunnen worden. Bovendien worden ze vaak ook zichtbaar op het ogenblik dat je, je handen gaat wassen.
De kleine microplastics bevinden zich voor wat producten betreft ook niet alleen maar in scrubs. Daarnaast kan je ze namelijk ook aantreffen in bijvoorbeeld shampoo en wat ook te denken van tandpasta? Onbewust is de kans dus zeer groot dat je de voorbije jaren ook zelf een niet onaanzienlijke hoeveelheid aan microplastics binnen hebt gekregen.
Doorgeven van microplastics van moeder op kind
Nog een belangrijk punt om even aandacht aan te besteden bij het beantwoorden van de vraag "hoe ontstaan microplastics" heeft betrekking tot het feit dat een recente studie heeft aangetoond dat de microplastics doorgegeven kunnen worden van moeder op kind. Piepkleine plastic deeltjes zouden immers via de placenta door de moeder doorgegeven kunnen worden aan het kind. Ook het eten van verschillende voedingswaren kan er overigens voor zorgen dat je onbewust microplastics naar binnen werkt. Bekende voorbeelden zijn naast schaaldieren ook vissen.